KALEMİM

Kalemim ölüyor.
Mahmur mahmur gezinirken
Son defa seviştiği satırlar arasında.
Kalemim;
Yüzünü ekşiten aksi bir ihtiyar gibi titrek.
Topallyan dalgalar üzerinde
Kanatlarını serinleten martılar gibi sıradan.
Kalemim,
Bir ölü kadar ölümsüz...


EMRE DOĞRUL